COVID اعترافات در 2AM: مبادله گناه برای قدردانی

من نشستن من باز پنجره نامناسب بی خوابی در 2 صبح به تماشای ستاره ها به آنها چشمک بزرگ در شناخت و کامل است که من نمی توانم قدم به شادی کردن در زیر نور مهتاب و مانند آنها. سنگاپور افق می درخشد مانند یک توهم بر دورترین بانک های آرام دریا. اگر من گوش به اندازه کافی نزدیک من می توانم خودم را متقاعد کند که آرام bobbing از محموله کشتی های قابل شنیدن است. اگر چه من می دانم آن نیست. آنها coyly تسلیم خود را به امواج' در آغوش تقریبا به عنوان اگر ساخته شده از ارزان چسب و دیروز روزنامه و نه جراحی. من آزمایشی چوب نخل به گرفتن قطرات باران که پشت سر هم جلو از آسمان مانند الماس و لبخند به عنوان آنها به آرامی حل شده به پوست من.

آن را احساس می کند خوب می شود.

این بار بازگشت به خانه به معنی بیش از بیدار شدن از خواب به مشخصات مورد علاقه من در جهان و برکت با یک منبع بی پایان از تنقلات با عشق تهیه شده توسط مادر من. این زمان آن است که کاملا ساده است. آن را بسیار آسان به لغزش و بازگشت به حالت کودکانه قناعت قرار داده و بر روی یک ماسک از جهل به نام حفاظت از خود در طول این بهداشت جهانی بحران. اما یک عقب نشینی از خارج از منزل نباید برابر به یک عقب نشینی به معنی معمول البته به تازگی ساخته شده یک. در حالی که هزاران نفر در خارج وجود دارد مبارزه برای زندگی خود را هر روز, من نمی تواند کمک کند اما تشخیص غیر عمدی خودخواهی از خود من پناه کمی وجود دارد. در حال حاضر من را دریافت نمی اشتباه–من نه کاغذ توالت محتکر شما مسخره در الگوهای رفتاری و یا نادان, حرکت تند و سریع که بی شرمانه رفت به نوشیدن با دوستان خود و گچ بری آن را بیش از همه رسانه های اجتماعی–با وجود خطرات.

در همان زمان, من می دانم که من بطور قابل توجهی خوشبخت تر از بسیاری از هموطنان جهان-ساکنان در حال حاضر. پس از همه, من زندگی می کنند در شرایط بهداشتی و با یک دختر بسیار قابل اعتماد عرضه مواد غذایی و درآمد رفتن در مورد روز من تا کنون که بدون نیاز به نگرانی در مورد من چک و یا وعده غذایی. تا به نوبه خود از دهه خواستار بازگشت اجباری به نیازهای برهنه من هرگز به طور فعال در مورد فکر کردم فقط من چقدر تا به حال به یدکی. من نیز می دانم که اگر من احتمالا نه تنها در این تجربه احساس گناه در حال حاضر ارائه می دهد یک زمان خوب برای همه ما به تمرین سپاس.

چرا صبر کنید تا ماه نوامبر به لطف که آن را باید روزانه عمل ؟

این می رود بدون گفت که در چند هفته گذشته همه حس نظم آمده است به طور کامل لغو شد. اقتصاد بازداشت شده است در آهنگ های آن همه روحیه گرفته است ضرب و شتم و جهانی قتل عام اتحاد چپ جهان متزلزل به هسته اصلی آن است. و در عین حال در میان این همه ویرانی مادر طبیعت سخاوتمندانه تمدید ما یک شانس دوم. یک فرصت برای پوست پشت ما بی فکر زیاده روی در بیش از حد و بی سر و صدا با استفاده از ما نوظهور تنهایی به تجدید نظر اگر ما می خواهید برای انجام در راه ما یک بار انجام داد. این یک فرصت است که ما باید با هیجان دست گرفتن.

بسیاری از ما reek امتیاز اما اصرار در انکار. این جنایتکار ،

پس همین حالا این زمان را با عصبانیت تکان دادن مشت خود را در این اخبار از یک فرمت از یک مستند و یا شکایت در مورد ناتوانی خود را به خنده را با شما عزیزان در فرد اما به جای استفاده از آن را به منعکس کننده. پس از منعکس کننده شیوه زندگی خود را بر این روابط که شما و اقداماتی که شکل شما. من نمی گویم که ما باید انتظار برای بیرون آمدن از این بحران متولد شده به طور کامل از نو اما ما باید حداقل تلاش صادقانه برای ترمیم برخی از عادات ما می دانیم که هر کس را بدون زندگی می کنند.

اگر شما به دنبال یک نشانه این است: ترک سیگار بنویسید که رمان را که تماس خارج شدن از تخت یا take که عجیب و غریب, سرگرمی, شما همیشه می خواستم به سعی کنید. من می دانم که هیچ کس را در زندگی روزانه رفته به طور کامل صدمه ندیده است. من می دانم که هر کس تا به حال به ایجاد برخی از تغییرات به برنامه کار خود را و برنامه های تابستانی. اما این بدان معنا نیست که ما باید اجازه تلخی تبدیل شدن به مورد علاقه ما اسنک نیمه شب.

خود را, شادی,, حتی اگر آن می آید در قالب یک انت Tik-Tok.

COVID-19 تا به ما یادآوری کرد که زمان با ارزش است بنابراین اجازه دهید هر کلمه شما صحبت می کنند و در هر مرحله شما را پر شده بود و با هدف. فقط به خاطر اینکه شما یک تلاش خود را به بعد نفس معنا نیست که شما نباید احساس نیاز به ایجاد هر نفس دفعات مشاهده شده است.